- حسین شریف (حُ سَ نِ شَ)
ابن محمدطاهر وحید قزوینی. مکنی به ابومحمد. او راست: ’شرح شواهد مجمع البیان’. (ذریعه ج 13 ص 341)
معنی حسین شریف - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ سَ نِ شَ)
لغت نامه دهخدا
تونسی مکنی به ابومحمد فقیه مالکی. درگذشتۀ 1234 هجری قمری او راست: معین المفتی. (هدیه العارفین ج 1 ص 300)
(حُ سَنِ نَ)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد نصیف. از ادبای کشور سعودی و در قاهره در ذیحجۀ 1372 هجری قمری 1956/ میلادی درگذشت. او راست: تاریخ کشور سعودی. (معجم المؤلفین ج 4)
(حُ سَ نِ شَ)
لغت نامه دهخدا
ابن محمدنور شاعر روزنامه نگار مصری. در قاهره به سال 1299هجری قمری 1882/م. متولد و در 1367 هجری قمری 1948/ میلادی در قاهره درگذشت. او راست: منظومۀ ابونواس الجدید، و جز آن. (معجم المؤلفین از اعلام زرکلی ج 2 ص 258)
(حُ سَ نِ قَ)
لغت نامه دهخدا
ابن رجب بن حسین بن علوان حموی دمشقی میدانی شافعی که در 1123 هجری قمری درگذشت. دیوان شعر دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 325) (معجم المؤلفین) (بروکلمان)
(حُ سَ نِ اَ رَ)
لغت نامه دهخدا
محمد حسین اشرفی، متخلص بخاطر مازندرانی. شاعر است. (ذریعه ج 9 ص 280 از آتشکدۀ آذر)